adj. adv.

ἤττον, ἑλάττων, ὐποδέστερος minor, minus, interior եւ այլն. Աւելի նուազ. սակաւագոյն. պակասագոյն. յետնագոյն. վայրագոյն. նուաստագոյն.

Ոչ միայն ի լուսնի, այլ եւ ի ճրագի, որ նուազագոյն լոյս է. (Եզնիկ.։)

Ոչ ոք նուազագոյն ի նոցանէ քան զքսան ամ կալաւ (զիշխանութիւն). (Եւս. քր. ՟Բ։)

Թէպէտեւ ծառայ իցես կամ ազատ, ոչ ինչ առաւելագոյն կամ նուազագոյն գտանիցիս. (Ոսկ. մտթ.։)

Պատուոյն առաւելութիւն չփոքրկացուցանէ զերկրպագութիւն նուազագունացն։ Զիա՞րդ ճանաչիցի նուազագունաւն առաւել պատիւն. (Սեբեր. ՟Դ. ՟Ե։)

Զի յընտրման չարեացն լա՛ւ է զնուազագոյնն ընդունել. (Բաբիղ. ի յհ. մկ.։)

Նուազագոյնք եմք քան զանգեղս գիշակերս. քանզի նոքա ի բարձունս թռչին, իսկ մարդիկս յերկրիս ծփին։ Թէպէտ այսմ ամենայնի հասու լինիցի, այլ յաստուծոյ կտրի նուազագոյն գտանի. (Իսիւք.։)

Զբարձրագոյնսն արտագրելով՝ ոչինչ զնուազագունիւքն զանց առնէ. (Նանայ.։)

Բան նուազագոյն եւս է քան զնոյն ինքն զմիտսն. (Ճ. ՟Գ.։)

Միտք քան զիրս գոն նուազագոյնք։ Իսկ եթէ ոք ի նուազագունիցն իցէ, անսասցէ հրամանի վերագունի առաջնորդին առ ի խօսել. (Բրս. ծն. եւ Բրս. ճգն.։)